Inklusion

Onbir yaşındaki Madita kördür. Destek okuluna değil, normal bir liseye gitmek istiyor. Orada kendisini „normal“ hissettiğini söylüyor. 8 yaşındaki Jonathan yürüme özürlüsüdür. Oturduğu yerdeki okula severek gidiyor. En iyi arkadaşının yanında oturduğunu söylüyor. Max Dimpflmeier, okuldaki günlük hayatın kolay olmadığını söylüyor. Öğretmendir, ve kulağı çok ağır işitiyor. Ağır işiten olarak göze batmamaya çalışır, başkalarının kendilerini ona göre ayarlamalarını istemez.